Geplaatst op

Vertalersgeluk zonder oesters

En daar ging hij dan, de Europese Literatuurprijs 2012, naar Julian Barnes en zijn vertaler Ronald Vlek. Pech voor het duo Houellebecq/De Haan, dat evenwel niet bij de pakken neer wenst te zitten en zijn zinnen heeft gezet op een revanche in het mooie jaar 2017.

De avond waarop de bekendmaking plaatsvond, tevens de afsluiting van de Vertalersgeluk-tournee, was een gedenkwaardige. Géén oesters tijdens het etentje vooraf, wel een bonte collectie wijnsoorten om het verliezersverdriet achteraf mee weg te spoelen, tot diep in de nacht. Van het officiële programma, waaraan ik zelf een bijdrage mocht leveren door mijn geluk te bezingen (met ter adstructie een even melancholieke als aangrijpende passage uit De kaart en het gebied), was vooral de afsluitende discussie met het publiek interessant. “Vertalersgeluk zonder oesters” verder lezen

Geplaatst op

De kaart en het gebied: de prijs?

De kaart en het gebiedWint De kaart en het gebied de Europese Literatuurprijs? Over twee weken weten we het, want dan vindt in de Rotterdamse Unie de officiële bekendmaking plaats tijdens een avondje in de reeks Vertalersgeluk. Het is alvast heel aardig dat het boek het tot de shortlist heeft geschopt, want ondanks alle lof in de pers voor zijn laatste roman zal Houellebecq nooit een schrijver worden die de consensus van het lezerspubliek wegdraagt.

Dat bleek laatst nog maar weer eens toen ik om wat voor reden dan ook zijn naam liet vallen in een gesprek met een Franse en een Duitse collega, beiden vriendelijke mensen met een groot hart voor literatuur. Ogen begonnen vuur te schieten, zware donderwolken pakten zich samen op voorhoofden, het enige wat er nog aan ontbrak waren de spreekwoordelijke rookpluimen uit de oren. “De kaart en het gebied: de prijs?” verder lezen

Geplaatst op

De kaart en het gebied: de ontvangst

Een knusse bijeenkomst in Groningen, georganiseerd door literair dispuut Flanor. Een sfeervol SLAA-avondje in het Comedy Theater in de Nes (waar het bovenstaande filmpje van Diederik Rijpstra en Keke Keukelaar werd vertoond). Een goed bezochte lezing aan de Universiteit Utrecht. Een over het algemeen bijzonder positieve ontvangst in de pers en op blogs. Een aantal leuke lezersreacties via deze site. Een ‘Guide Houellebecq’ in NRC Handelsblad ter compensatie van de door mij weggelaten voetnoten. Een interviewtje op de ‘Papieren man’ over de vertaling. Een speciale pagina op Facebook. Een hele berg tweets. Een hilarische gedachtewisseling over de vertaling op de website van HP/De Tijd. Een discussie over naamsvermelding van vertalers op Jaap.nl. Dat is zo ongeveer de oogst van bijna een maand De kaart en het gebied – voor zover ik het heb gevolgd, want over Houellebecq wordt alleen al in Nederland en Vlaanderen zo veel geschreven dat je er haast een dagtaak aan zou hebben om het allemaal te lezen. “De kaart en het gebied: de ontvangst” verder lezen

Geplaatst op

Interview met Martin de Haan door Wineke de Boer

Verschillende critici stellen vast dat deze nieuwe roman van Houellebecq een stijlbreuk betekent met de vorige. Heb je dat ook zo ervaren? Zo ja, wat is er anders en hoe beïnvloedde dat de vertaling?

Ja, deze roman is anders. Zowel de stijl als de opbouw is veel minder springerig dan Houellebecqs eerdere werk, en het boek is ook een stuk milder van toon. Het kan daardoor lijken alsof Houellebecq van zijn geloof is gevallen, maar ik zou eerder het tegendeel willen beweren: dit boek gaat directer op zijn doel af, het heeft de omweg van de provocatie niet meer nodig om te zeggen wat het wil zeggen. Bij het vertalen heb ik daarom goed moeten zoeken naar de juiste stilistische balans. Dat gaat niet vanzelf: al vertalend moet je je voortdurend afvragen hoe sterk je de verschillende elementen moet aanzetten om het gewenste effect te bereiken. “Interview met Martin de Haan door Wineke de Boer” verder lezen